Dankzij een hernieuwde focus op de kernconcepten die oorspronkelijk de serie hebben gedefinieerd, levert Assassin's Creed Shadows de meest bevredigende ervaring die de franchise in jaren heeft gezien. De game heeft het beste parkour -systeem sinds Unity , zodat je naadloos overstap van grond naar kasteel daken. Een worstelende haak verbetert verder uw vermogen om prime uitkijkpunten snel te bereiken. Wanneer het op een hoge koord zit, is het uitvoeren van de perfecte kill slechts een druppel weg - voorzag dat je speelt als NAOE, de Agile Shinobi -hoofdrolspeler van de game. Schakel echter over naar Yasuke, de tweede hoofdrolspeler van de game, en je staat in voor een compleet andere ervaring.

Yasuke is traag, onhandig en niet in staat om stille moorden te doden. Zijn klimvermogen is pijnlijk traag en doet denken aan een opa die een muur schaalt. Hij belichaamt de antithese van wat we verwachten van de Creed -hoofdrolspeler van een moordenaar , waardoor hij een van de meest verbijsterende maar intrigerende ontwerpkeuzes van Ubisoft is. Spelen als Yasuke voelt minder als Assassin's Creed en meer als een ander spel.

Aanvankelijk was het grimmige contrast tussen de vaardigheden van Yasuke en de kernfilosofie van de serie frustrerend. Wat is het nut van een Assassin's Creed -hoofdrolspeler die moeite heeft om te klimmen en geen stille verwijdering kan uitvoeren? Hoe meer ik echter speelde als hij, hoe meer ik het unieke perspectief waardeerde dat hij met zich meebrengt. Het ontwerp van Yasuke, hoewel gebrekkig, behandelt kritieke problemen waarmee de serie de afgelopen jaren te maken heeft gehad.

Je kunt pas enkele uren na de campagne als Yasuke spelen, nadat je je eerste tijd met NAOE hebt doorgebracht, een snelle shinobi die het Assassin -archetype beter belichaamt dan elke hoofdrolspeler in het afgelopen decennium. Overgang naar Yasuke na het beheersen van de vloeistofbewegingen van NAOE is schokkend. Deze torenhoge samurai is te groot en luidruchtig om effectief door vijandelijke kampen te sluipen en kan nauwelijks iets hoger klimmen dan zijn eigen hoofd. Zijn onvermogen om houding te vinden op de stotende daken van Japan en zijn langzame, precaire beweging op daken introduceren aanzienlijke wrijving. Klimmen wordt een karwei, waarbij vaak steiger of ladders nodig hebben om vooruitgang te boeken.

Hoewel dit Yasuke niet dwingt om op de grond te blijven, moedigt het het sterk aan. Deze beperking ontkent hem de hoge uitkijkpunten die nodig zijn om bedreigingen en planning in kaart te brengen. In tegenstelling tot NAOE, die kan vertrouwen op Eagle Vision, heeft Yasuke niet zo'n voordeel. Kiezen om te spelen als hij betekent dat het opoffert van bijna alles behalve rauwe kracht.

Assassin's Creed is altijd geweest over heimelijke moorden en verticale verkenning - concepteert dat Yasuke rechtstreeks verzet. Spelen als hij voelt meer verwant aan Ghost of Tsushima dan Assassin's Creed , vooral gezien zijn gebrek aan stealth -training en afhankelijkheid van Samurai Sword -vaardigheden. De gameplay van Yasuke is gericht op felle gevechten, een functie waarvoor Tsushima wordt gevierd en Assassin's credo vaak bekritiseerd.

Spelen als Yasuke daagt je uit om te heroverwegen hoe je Assassin's credo kunt benaderen. Historisch gezien heeft de serie spelers in staat gesteld om moeiteloos overal te klimmen, verwant aan Spider-Man met een mes. Yasuke verandert deze dynamiek. Hoewel veel gebieden buiten zijn bereik liggen, onthult zorgvuldige omgevingsobservatie verborgen paden die speciaal voor hem zijn ontworpen. Een leunende boomstam kan bijvoorbeeld leiden tot een synchronisatiepunt, anders ontoegankelijk zonder een worstelende haak, of het open raam van een kasteel op de tweede verdieping kan worden bereikt via een trapachtige opstelling op de buitenmuur van de binnenplaats. Deze paden zijn aantrekkelijker om te ontdekken dan de hersenloze klauteren van eerdere games.

Deze paden brengen echter alleen Yasuke waar hij heen moet, waardoor zijn algemene verkenning en het vermogen om hoog terrein te krijgen voor het observeren van vijandelijke patrouilles beperkt. Yasuke houdt zich niet aan de traditionele Assassin's Creed -benadering van planning en stealth. Zijn enige stealth -vermogen, de vaardigheid "Brutal Assassination", is allesbehalve subtiel, waarbij een vijand op zijn zwaard wordt verbouwd, ze van de grond tilt en schreeuwt. Het is meer een openingsbeweging voor gevechten dan een stealth -takedown. Maar wanneer gevechten ontstaan, is het opwindend. Shadows beschikt over het beste zwaardspel dat de serie in meer dan tien jaar heeft gezien, met doelgerichte stakingen en een verscheidenheid aan technieken, van brute haastaanvallen tot het bevredigen van ripostes. Afwerkingsbewegingen zijn grafisch intens en contrasteren scherp met de heimelijke aanpak van NAOE.

De scheiding van gevechten en stealth in twee verschillende karakters voorkomt het mengen van stijlen die worden gezien in Origins , Odyssey en Valhalla , waar direct conflict vaak stealth overschaduwde. In Shadows betekent NAOE's kwetsbaarheid dat ze niet kan worden gevechten, waardoor spelers worden gedwongen te vluchten, te verplaatsen en de stealth -lus te resetten. Yasuke, aan de andere kant, biedt een pauze van deze spanning met zijn gevechtsvaardigheden, waardoor hij een spannende keuze is zodra zijn vaardighedenboom ontgrendelt.

Het ontwerp van Yasuke is opzettelijk, maar het is een uitdaging om zich te verzoenen met het Assassin's Creed -ethos van stealth en verticale verkenning. Terwijl personages als Bayek en Eivor te ver in actiegebied waagden, behielden ze nog steeds de belangrijkste moordenaar. Yasuke, als samurai, is thematisch geschikt in zijn gebrek aan stealth- en klimvaardigheden, maar dit betekent dat je Assassin's Creed niet in de traditionele zin kunt spelen bij het beheersen van hem.

De echte uitdaging voor Yasuke is zijn tegenhanger, NAOE. Mechanisch is ze de beste Assassin's Creed -hoofdrolspeler in jaren. Haar stealth toolkit, gecombineerd met de verticaliteit van Sengoku -periode Japan, vervult de belofte van de serie om een ​​zeer mobiele stille moordenaar te zijn. NAOE profiteert ook van de ontwerpveranderingen die Yasuke vormen; Hoewel ze bijna overal kan klimmen, is de "Stick to Every Surface" -benadering van de serie vervangen door iets realistischer. Dit vereist dat spelers klimroutes beoordelen en ankerpunten vinden voor de grijphaak, maar toch voor meer sprongen en sneller klimmen mogelijk - key -elementen die de open wereld transformeren in een moordenaar van een moordenaar . Op de grond is NAOE's gevecht net zo impactvol als die van Yasuke, hoewel ze niet zo lang in de strijd kan blijven bestaan.

Dit roept de vraag op: waarom spelen als Yasuke wanneer NAOE een meer traditionele Assassin's Creed -ervaring biedt? De bedoeling van Ubisoft om twee verschillende speelstijlen te bieden met Yasuke en NAOE creëert een tweesnijdend zwaard. De unieke aanpak van Yasuke biedt een dwingend contrast met de normen van de serie, maar het verzet zich ook direct tegen de fundamentele ideeën die Assassin's Creed uniek maken in het open-wereldgenre. Hoewel ik altijd naar Yasuke zal terugkeren voor de sensatie van zijn gevecht, is het door NAOE dat ik de wereld van Shadows echt zal verkennen. Omdat als ik als NAOE speel, ik het gevoel heb dat ik Assassin's Creed speel.