Doom'un kalıcı mirası, metal film müziğine ayrılmaz bir şekilde bağlantılıdır. Serinin ikonik ateş, kafatası ve şeytani varlık görüntüleri Iron Maiden gibi grupların estetiğini yansıtıyor. Doom ve metal arasındaki bu simbiyotik ilişki, oyunun oyun mekaniğinin yanında, otuz yılı aşkın bir süredir çeşitli metal alt türleri kapsadı. Orijinal kıyametin thrash metal etkilerinden Modern Doom Eternal Metalcore'a kadar, müzik sürekli olarak oyunun evrimini yansıttı.

1993 orijinali, 80'lerin sonlarından ve Pantera ve Alice gibi 90'ların başı metal devlerini zincirlerde ağır bir şekilde çekti. "Untitled" (E3m1: Cehennem Keep) gibi parçalar Pantera'nın "Savaş Ağzı" na çarpıcı bir benzerlik taşıyor. Metallica ve Şarbon'u anımsatan thrash metal enerjisi ile genel film müziği, oyunun hızlı tempolu eylemini mükemmel bir şekilde tamamladı. Bobby Prince'in skoru, oyunun ikonik silah oyunuyla mükemmel bir şekilde senkronize edilen zamansız bir klasik olmaya devam ediyor.

Doom: The Dark Ages - Oyun Ekran Görüntüleri

%İmgp %6 görüntüler

Hayatta kalma dehşetine ayrılan Doom 3 (2004), farklı bir müzikal yaklaşım gerektiriyordu. Trent Reznor'un katılımı başlangıçta dikkate alınırken, Chris Vrenna ve Clint Walsh nihayetinde film müziğini besteledi ve Tool'un atmosferik ve karmaşık tarzından ilham aldı. Ana tema, Tool'un lateralus 'nun ilerici metalini çağrıştırıyor ve oyunun daha yavaş, daha kasıtlı temposunu mükemmel bir şekilde yakalıyor.

Ticari bir başarı olmasına rağmen, Doom 3'ün hayatta kalma korku unsurları artık dizide bir aykırı olarak görülüyor. Bu, FPS türündeki daha geniş değişimi ve 2000'lerin başlarındaki metal manzarayı yansıtmaktadır. Aletten ilham alan bir yaklaşım lehine o zamanki popüler Nu-metal sesinden kaçınma seçimi akıllıca bir karar olduğunu kanıtladı.

2016 Doom yeniden başlatması, orijinalin hızlı tempolu eylemini ve ağır metal enerjisini benimseyerek muzaffer bir dönüş haline geldi. Mick Gordon'un çığır açan skoru, djent infüzyonlu bir başyapıt artık ikonik olarak kabul ediliyor. Yoğun, visseral ses manzarası, çılgın oyunu mükemmel bir şekilde tamamlar.

Doom Eternal (2020), Gordon'un çalışmalarını öne çıkarırken, üretim karmaşıklıkları yaşadı, bu da stilinden hala büyük ölçüde etkilenirken, 2010'ların sonlarının eğilimlerini yansıtan Metalcore'a daha fazla eğilecek bir film müziği ile sonuçlandı. Getir Me the Horizon ve Mimarlar gibi grupların etkisi açıktır.

Doom Eternal mükemmel olsa da, birçoğu Doom 2016'nın film müziğinin ham gücünü tercih ediyor. Bu tercih, yazarın mimarlar gibi grupların daha önceki, daha az cilalı çalışması için kişisel tercihini yansıtır.

Doom: Karanlık Çağlar büyüleyici yeni bir bölüm sunuyor. İlk bakışlar, oyunun klasik kıyamet unsurlarının ve yenilikçi mekaniğin eşsiz karışımını yansıtan geçmiş ve şimdiki metal etkilerini harmanlayan bir film müziği öneriyor. Mekanları ve mitolojik yaratıkları birleştiren daha yavaş, daha kasıtlı savaş, hem acımasızca ağır hem de dinamik olarak çok yönlü olabilecek bir film müziği gerektirir. Knocked Loose gibi bantların etkisi zaten belirgindir.

Dark Ages'in oynanışı, yakın çeyrek savaş ve büyük ölçekte vurgu yaparak, modern metalin evrimini yansıtıyor, çeşitli unsurları içeriyor ve yaratıcı sınırları zorluyor. Film müziği beklentisi yüksek, video oyunu müziğinde potansiyel yeni bir ölçüt vaat ediyor. Yoğun silahlı ve güçlü bir film müziği kombinasyonu Doom Saga'da başka bir heyecan verici bölüm vaat ediyor.