Weterani gier RPG Yuji Horii i Katsura Hashino, reżyserzy „Dragon Quest” firmy Square Enix i „Metaphor: ReFantazio” firmy Atlus, omawiają wykorzystanie cichych bohaterów w gier w warunkach postępu technologicznego i zmieniającego się krajobrazu tworzenia gier.

Dragon Quest Creator omawia współczesne wyzwania związane z korzystaniem z cichych bohaterów Cichy bohaterowie wydają się coraz bardziej nie na miejscu we współczesnych grach

image (c) Den Faminico Gamer

Yuji Horii, twórca kultowej serii RPG Dragon Quest, zagłębił się w temat gier RPG z Katsurą Hashino, reżyserką nadchodzącej gry RPG firmy Atlus, Metaphor: ReFantazio. Dyskusja ta została przedstawiona w niedawno opublikowanym fragmencie wywiadu, który znalazł się w broszurze „Metaphor: ReFantazio Atlas Brand 35th Anniversary Edition”. Reżyserzy RPG omówili różne aspekty opowiadania historii w tym konkretnym gatunku gier wideo, w tym wyzwania stojące przed franczyzami takimi jak Dragon Quest w miarę jak grafika w grach wideo staje się bardziej realistyczna.

Jednym z fundamentów serii Dragon Quest jest jej wykorzystanie milczącego bohatera, lub jak to określił Horii, „bohatera symbolicznego”. Korzystanie z cichych bohaterów pozwala graczom rzutować własne emocje i reakcje na głównego bohatera, co może pomóc w większym zanurzeniu się w świecie gry. Te ciche postacie zazwyczaj służą jako zastępcy gracza, wchodząc w interakcję ze światem gry głównie poprzez opcje dialogowe, a nie kwestie mówione.

Horii wyjaśnił że ze względu na prostszą grafikę wcześniejszych gier, która nie pokazywała szczegółowych ekspresji postaci ani animacji, decyzja o użyciu cichych bohaterów była łatwiejsza i rozsądniejsza. „W miarę jak grafika w grach ewoluuje i staje się coraz bardziej realistyczna, jeśli stworzysz bohatera, który po prostu tam stoi, będzie on wyglądał jak idiota” – skomentował żartobliwie Horii.

Horii wspomniał, że pierwotnie pragnął zostać artystą mangi i powiedział, że zamiłowanie do opowiadania historii i fascynacja komputerami popchnęły go do wejścia do branży gier wideo. Ostatecznie Dragon Quest zrodził się z pasji Horii, wraz z założeniami gry polegającymi na rozwoju fabuły poprzez interakcje z bossami. „Dragon Quest zasadniczo składa się z dialogu z mieszkańcami miasta, z niewielką ilością narracji. Historia tworzona jest za pomocą dialogów. I to jest w tym zabawne” – wyjaśnił.

Horii zdał sobie sprawę z wyzwań związanych z utrzymaniem tego podejścia we współczesnych grach, w których realistyczna grafika może sprawić, że niereagujący bohater będzie wydawał się nie na miejscu. Na początku Dragon Quest minimalistyczna grafika ery Nintendo Entertainment System (NES) oznaczała, że ​​gracze mogli z łatwością wyobrazić sobie własne emocje i reakcje, wypełniając luki pozostawione przez cichego bohatera. Jednakże w miarę jak grafika i dźwięk w grach – poza innymi czynnikami – stają się coraz bardziej szczegółowe, Horii przyznał, że coraz trudniej jest przedstawić cichych bohaterów.

„Dlatego typ bohatera przedstawionego w Dragon Quest staje się coraz trudniejszy przedstawić, gdy gry staną się bardziej realistyczne. Będzie to również wyzwanie w przyszłości” – podsumował twórca.

Metafora ReFantazio Dyrektor uważa, że ​​Dragon Quest stawia uczucia graczy na pierwszym miejscu

Dragon Quest to jedna z niewielu głównych serii RPG, która nadal zawiera cichy bohater, który poza kilkoma reakcyjnymi dźwiękami, przez całą grę pozostaje milczący. Z drugiej strony, inne serie RPG, takie jak Persona, zawierają podkłady głosowe dla swoich bohaterów podczas bitew i przerywników filmowych, co jest widoczne od czasu Persony 3. Tymczasem w nadchodzącej grze Hashino, Metaphor: ReFantazio, bohater będzie w pełni odtwarzany głosowo.

Podczas gdy twórca Dragon Quest zastanawiał się nad ograniczoną siłą afektywną cichych bohaterów we współczesnych grach, Hashino pochwalił Horiiego za wyjątkowe i emocjonalne doświadczenie, jakie oferuje gra. „Myślę, że Dragon Quest dużo myśli nad tym, jak gracz będzie się czuł w danej sytuacji” – Hashino powiedział Horii – „nawet jeśli dotyczy to zwykłego mieszkańca miasta. Mam wrażenie, że gry są konsekwentnie tworzone z myślą o graczu , myśląc o tym, jakie emocje się pojawią, gdy ktoś coś powie.”