Taiko
Bębny Taiko (太鼓) reprezentują różnorodną gamę japońskich instrumentów perkusyjnych. W Japonii termin „Taiko” obejmuje dowolny rodzaj bębna, ale na arenie międzynarodowej, w szczególności odnosi się do tradycyjnych japońskich bębnów znanych jako Wadaiko (和太鼓, „japońskie bębny”) i zespołowy styl perkusji o nazwie Kumi-Daiko (組太鼓, „Zestaw bębnów”). Rzućty związane z tworzeniem Taiko różni się znacznie w zależności od producentów, przy czym przygotowanie ciała i skóry potencjalnie zajmują kilka lat, w zależności od zastosowanych technik.
Według japońskiego folkloru bębny Taiko mają mitologiczne pochodzenie. Dowody historyczne wskazują jednak, że Taiko zostały wprowadzone do Japonii z Korei i Chin już w VI wieku n.e. Niektóre bębny Taiko mają podobieństwa do instrumentów z Indii. Wyniki archeologiczne potwierdzają dodatkowo obecność Taiko w Japonii w okresie Kofun w VI wieku. Przez wieki bębny Taiko służyły wielu celom, w tym komunikacji, sygnalizacji wojskowej, akompaniamencie teatralnym, ceremoniach religijnych oraz występach festiwalowych i koncertowych. We współczesnych czasach Taiko stał się również integralny z ruchami społecznymi opowiadającymi się za prawami mniejszościowymi, zarówno w Japonii, jak i na całym świecie.
Styl wydajności Kumi-Daiko, w którym występuje zespół grający na różnych perkusji, został pionierem Daihachi Oguchi w 1951 roku i został przeprowadzony przez grupy takie jak Kodo. Inne regionalne style, takie jak Hachijō-Daiko, również rozwinęły się w określonych społecznościach w Japonii. Grupy Kumi-Daiko są nie tylko aktywne w Japonii, ale także w krajach takich jak Stany Zjednoczone, Australia, Kanada, Europa, Tajwan i Brazylia. Wydajność Taiko obejmuje szereg elementów, w tym rytm techniczny, formę, przyczepność, tradycyjną odzież i specyficzne oprzyrządowanie. Zespoły często zawierają różne rodzaje bębnów Nagadō-Daiko w kształcie beczki, a także mniejsze Shime-Daiko. Wiele grup zwiększa swoje występy dzięki wokalem, instrumentom smyczkowym i drewnianym wiatrze, tworząc bogate i dynamiczne wrażenia muzyczne.
Taiko
Bębny Taiko (太鼓) reprezentują różnorodną gamę japońskich instrumentów perkusyjnych. W Japonii termin „Taiko” obejmuje dowolny rodzaj bębna, ale na arenie międzynarodowej, w szczególności odnosi się do tradycyjnych japońskich bębnów znanych jako Wadaiko (和太鼓, „japońskie bębny”) i zespołowy styl perkusji o nazwie Kumi-Daiko (組太鼓, „Zestaw bębnów”). Rzućty związane z tworzeniem Taiko różni się znacznie w zależności od producentów, przy czym przygotowanie ciała i skóry potencjalnie zajmują kilka lat, w zależności od zastosowanych technik.
Według japońskiego folkloru bębny Taiko mają mitologiczne pochodzenie. Dowody historyczne wskazują jednak, że Taiko zostały wprowadzone do Japonii z Korei i Chin już w VI wieku n.e. Niektóre bębny Taiko mają podobieństwa do instrumentów z Indii. Wyniki archeologiczne potwierdzają dodatkowo obecność Taiko w Japonii w okresie Kofun w VI wieku. Przez wieki bębny Taiko służyły wielu celom, w tym komunikacji, sygnalizacji wojskowej, akompaniamencie teatralnym, ceremoniach religijnych oraz występach festiwalowych i koncertowych. We współczesnych czasach Taiko stał się również integralny z ruchami społecznymi opowiadającymi się za prawami mniejszościowymi, zarówno w Japonii, jak i na całym świecie.
Styl wydajności Kumi-Daiko, w którym występuje zespół grający na różnych perkusji, został pionierem Daihachi Oguchi w 1951 roku i został przeprowadzony przez grupy takie jak Kodo. Inne regionalne style, takie jak Hachijō-Daiko, również rozwinęły się w określonych społecznościach w Japonii. Grupy Kumi-Daiko są nie tylko aktywne w Japonii, ale także w krajach takich jak Stany Zjednoczone, Australia, Kanada, Europa, Tajwan i Brazylia. Wydajność Taiko obejmuje szereg elementów, w tym rytm techniczny, formę, przyczepność, tradycyjną odzież i specyficzne oprzyrządowanie. Zespoły często zawierają różne rodzaje bębnów Nagadō-Daiko w kształcie beczki, a także mniejsze Shime-Daiko. Wiele grup zwiększa swoje występy dzięki wokalem, instrumentom smyczkowym i drewnianym wiatrze, tworząc bogate i dynamiczne wrażenia muzyczne.
