Ik zal spelen als oma. Ze heeft een scherp oog en een scherpe geest en geen gevangene ontsnapt op haar horloge!

Oma's dagboek: de grote ontsnappingspoging

Oh, wat een dag is het geweest! Die vervelende gevangene dacht dat ze me te slim af waren, maar ik ben een paar keer in de buurt van het blok geweest. Laat me je vertellen hoe het ging.

Ik breide in mijn schommelstoel bij de voordeur toen ik een ritseling van de achterkant van het huis hoorde. Mijn oude botten kraken toen ik opstond, maar ik wist dat ik snel moest zijn. Ik schuifelde zo snel als ik kon naar de keuken, en daar probeerde hij het slot op de achterdeur te jimmy.

"Houd het daar, jongeman!" Ik brulde. Hij bevroor, verrast om een ​​oude dame als ik zo snel te zien bewegen. Ik pakte de bezem die tegen de muur leunde - een betrouwbaar wapen als er ooit een was.

Hij probeerde ervoor te rennen, maar ik was er klaar voor. Ik veegde met een snelle bezemmanoeuvre zijn benen meteen onder hem uit. Down ging hij naar beneden en ik bond snel zijn handen met mijn breiengaren. Sterke dingen, dat garen, laat me je vertellen!

Ik sleepte hem terug naar de woonkamer en ging op de bank zitten. 'Je gaat nergens heen, meneer,' zei ik, zwiepend met mijn vinger naar hem. Hij zag er verslagen uit en ik kon het niet helpen dat hij grinnikte. 'Je dacht dat je oma te slim af kon zijn, of wel?'

Ik belde de autoriteiten en hield hem nauwlettend in de gaten totdat ze aankwamen. Ze waren verbaasd over hoe het me was gelukt om hem te houden. "Gewoon mijn plicht doen," vertelde ik hen met een knipoog.

Dus de gevangene ontsnapte vandaag niet, dankzij deze oude oma. Ik zal mijn ogen echter openhouden. Je weet nooit wanneer iemand het misschien opnieuw probeert. Maar ze moeten vrij vroeg in de ochtend opstaan ​​om me te slim af te zijn!